Kolorowe Kredki

Zdolności artystyczne córa ma oczywiście po mamie ;)

Brzoza zgłoś się ;-)

Czyli łapiemy ostatnie jesienne obrazki, tym razem w roli głównej Nadia i pani brzózka.

Jesień

Taak, jednak i do nas dotarła...  szkoda, tylko, że prócz spadających liści i czerwonej jarzębiny przyniosła ze sobą fale takiego ochłodzenia, wobec czego... chyba już zaczynamy tęsknić za latem, a przynajmniej za wiosną ;)

 Na szczęście mimo panującego ziąbu,  dobry humor nie opuszczał modelki :)))

W poszukiwaniu pani jesieni

Wczoraj późnym popołudniem wybraliśmy się cała rodzinką po raz pierwszy do lasu, mając nadzieję, że napotkamy jesienną serie czerwieni, żółci i innych cudnych ciepłych braw towarzyszących tej porze roku.. na Mazowszu jednak pani jesień ma lekki obsuw, bo kolor zielony jest nadal kolorem dominującym. A to kilka ujęć pokazujących "zaawansowanie jesienne" pod Warszawą.


Nadia szukała jesieni na polu...

Szukała w trawie i słuchała co w niej piszczy...

Przy drzewie też jej nie było...

"Nie ma.... i nie ma TEJ jesieni to chociaż poszukam kasztanów"

"O, Jest! Tylko co z nim można zrobić?


 Na nic zdało nasze tłumaczenie, te kasztany nie są jadalne, Nadia musiała się przekonać osobiście ;-)

Już 365 dni razem!

Dziś mija równo tydzień, jak Nadia skończyła rok. Matko.... i córko... jak ten czas pędzi!:-) Aż trudno uwierzyć mi,  że rok temu mniej więcej w tym czasie przywiozłam ze szpitala małe, brzoskwiniowe (żółtaczka fizjologiczna) zawiniątko, ślepo błądzące wzorkiem po suficie, a dziś to dziecko huragan i wystarczą ją 3 minuty by cały pokój obrócić do góry nogami  ;-) 


Co się tyczy samej imprezy, to można rzec, że Szanowna Jubilatka, tak bardzo intensywnie spędzała swoje święto, że właściwie zapomniała, iż normalnie ucina sobie parogodzinne drzemki i o mały włos brakło, a nie dotrwałaby do swojego urodzinowego tortu, na szczęście z pomocą dziadków, cioć i wujków doczekała tego wielkiego momentu! ;-)

Samo życie

Ponieważ ostatnimi czasy, w życiu Nadii zaszło wiele zmian, od dwóch tygodni chodzi do żłobka, a wczoraj skończyła pierwszy rok swojego życia (zdjęcia z uroczystości już wkrótce!), po wielu przemyśleniach, w jakiej aranżacji mogłabym znowu porobić zdjęcia, zdecydowałam, jednak ze tym razem musimy obejść się bez kwiatków, bąbelków i innych stworów, a postarać się uchwycić co tak szybko przemija i co jeszcze szybciej się zapomina, czyli po prostu nasz zwyczajny dzień. Materiał do tego wpisu powstał w ciągu jednego dnia, w pierwszą niedzielę września. Zapraszamy do oglądania!

Jeśli jeszcze ktoś nie wiedział, kto wstaje w niedziele przed siódmą, to już wie! ;-)

Po kalorycznym mlecznym posiłku ma się ochotę szaleć od białego rana...

 a po odpowiedniej lekturze wchodzić w relacje ludzko-kocie

Micha kaszki i kolejne ładowanie baterii

a następnie, przyjemne z pożytecznym, czyli ulubione spacery mamy  ;-)

Pierwsza próba obiadowa... i zdjęcie z cyklu "bo zupa byla za (mało?) słona..."

  ....humor jednak  na szczęscie wraca tak szybko  jak przeminął...

Podejście do obiadu numer dwa, czyli kotlet taty jest o wiele lepszy...

 Dom to jeszcze miejsce, w którym można odkrywać wiele ciekawych rzeczy...

 Youtube, wsparcie techniczne rodziców!

Mamo, Tato a czy sąsiedzi wykupili ubezpieczenie od zalania?!

 Ostatni posiłek przed dłuuuugą nocą...

 I pora spać, czyli ulubiona pora dnia rodziców :-)

Z uwagi na drastyczność, niektórych obrazów i z powodu, ze mogą oglądać nas osoby pragnące mieć dzieci część zdjęć nie została opublikowana ;-)

DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ!

Królewna i żaba

Pewnego razu, piękna królewna spotkała żabę...

 Od pierwszego momentu bardzo sie polubili, ponieważ okazało się, iż to zaklęty królewicz...

"Królewno - rzekła żaba -  tylko pocałunek może sprawić, abym na nowo stał sie człowiekiem...

Hola, hola, a co w zamian?! - odpowiedziała interesowna królewna ;-)

Jeśli mnie odczarujesz, zostaniesz moją żoną- rzekł książe

Królewna, zgodziła się, a Królewicz obiecał podarować jej pierścionek z taaakim diamentem....

 No dobrze.... z takim wystarczy... ;-)

cdn.... ;-)